- هوش ربای (زَ)
آن که هوش از سر ببرد. بیهوش کننده:
گشته صریر کلک تو فتنه نشان مملکت
بوده خروش کوس تو هوش ربای معرکه.
سلمان ساوجی
گشته صریر کلک تو فتنه نشان مملکت
بوده خروش کوس تو هوش ربای معرکه.
سلمان ساوجی
معنی هوش ربای - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ربایندۀ هوش و عقل، بیهوش کننده، کنایه از آنکه یا آنچه به سبب زیبایی خود هوش و عقل از سر انسان ببرد
زغن، پرنده ای شبیه کلاغ و کمی کوچک تر از آنکه جانوران کوچک را شکار می کند
غلیواج، کلیواج، کلیواژ، چوژه ربا، گوشت ربا، گنجشک سیاه، خاد، خات، جول، پند، جنگلاهی، چنگلاهی، چنکلاهی، چنگلانی
غلیواج، کلیواج، کلیواژ، چوژه ربا، گوشت ربا، گنجشک سیاه، خاد، خات، جول، پند، جنگلاهی، چنگلاهی، چنکلاهی، چنگلانی
(بَ زَ)
لغت نامه دهخدا
که برنده شود. که مقدم گردد. ناجح. پیروزشونده:
بیا و گوی به میدان شاعری بفکن
که تاکه آید از ما به شعر گوی ربای.
سوزنی
بیا و گوی به میدان شاعری بفکن
که تاکه آید از ما به شعر گوی ربای.
سوزنی
(زَ)
لغت نامه دهخدا
محوکننده و ازمیان برندۀ هوش. برندۀ هوش، شراب است که زدایندۀ هوش است. (از انجمن آرا) (از آنندراج)
به معنی آسمان است که محل عقل و روح باشد، (انجمن آرا)
